Denizin Esintisi

Hırkanı sırtına al, ereğli soğuktur.. Geç güneşin karşında otur epey yoruldun.. Uzakta bir yerlerdeyim kıyıdan açıkta. Ölüme doğru kürek çekiyorum benim de yolum bu… Yüreğimin peşinde gidip takip ettim izini Yol kedere çıktığında yumrukladım dişimi Manzaramda yokluğunun çığlıkları dizili Ben artık dipte cansız halde buldukları kişiyim.. Zamanla bulut olur, umut olur dedik Kendime kıyacak kadar seviyorum seni. Zamanla sonum oldun bu sonu bekledim Ben ayaklarımı kapana kıstırdım ama pes etmedim. Tenine değen rüzgarım ben elime değen küs kalır.. Sevinemeyen biriyim artık yediremeyen küstahım. Bu kelimelerle yüreğim yerle bir olmakta yok tadım Seni ne denli sevdiğimi sorma sakın boş kalır… Nakarat; Ben ayrılık rüzgarının savurduğu bir kumum Karanlıkta kaldım gel söndü mutluluk mumum Bu yaz da penceremde bekledim hep doktoru Sebeplerinde boğuldum şu özlemin bu son yolum. Hüzne sarılırım bu güz, gözlerin derin deniz Terazi düz değil farazi kabuslar içindeyiz Günbegün gönül gözüyle daha da kör bakar bu iz Senden kalan enkaz da yaşıyorum görüntü sis. Ellerinden olsa ölümüm ağlarım. Çünkü mutluluk göz yaşlarıyla sağlanır İntizar edemem hiç bir ihtiyacıma Bana gereken ihtişamın değil ki sol yanın.. Geceme ay yıllara gün gibi gül Uçamaz göğüs kafesimdeki küllü bülbül Nefsimin kan doğuran sabahlarına doğ Bugün katran ve zifir gibi ciğerlerime dökül. İsteyipte yapamadığımı işte şimdi yapıyorum Dilime düşenleri kalem ve kağıtla paylaşıyorum Acı, keder, hasret arkadaşım olur.. Fazla vaktimiz kalmadı belki de bu son yolum