Yıkık Ağustos (Ft. Emar)

Nakarat (Emar): Halâ çıkamadım enkazından.. Bir gece gel yanıma bi anlığına en azından. Varlığımın mimarı bana çok gördün ya bunu Üzerime düşüyor dünya.. Verse 1: Ardında bıraktığın cümlelerim, yetim benim.. Bu hal ne bugün ne de dün değişmedi.. İpek saçlarında çocukluğumu saklıyorum Seni özlemek ve yazmak inan bana elimde değil. Sen çekerdin ya doğmam için sancılarımı Bende ölüm denen derdi çektim anne kaldıramadım Susmuyor gönlümün çığlıkları avut beni.. Halat gibi sarılırdım olsaydı saçının teli. Rüyalarımı hep seninle süslüyor yüce Allah Ya hiç göremeseydim melek yüzünü güzel annem Birgün güneş bizler için doğduğunda biliyorum ki Tüm hasret çekenlerin yüzünde çiçek açacak.. Hayatın öyle böyle çekilir bir yanı var.. Ya ölüm nasıl ana? Başarabilir miyim? Sınavlarımın ağırlığını hamd ederek veriyorum Kalbimi, gönlümü, kapımı kilitledim.. Nakarat (Emar): Halâ çıkamadım enkazından.. Bir gece gel yanıma bi anlığına en azından. Varlığımın mimarı bana çok gördün ya bunu Üzerime düşüyor dünya.. Verse 2: Kimin için doğurdun beni kalabilirdim seninle.. Bu kalabalıktan iyi olurdu kölen olurdum geminde.. Yuvası harap olmuş kuşlar misali Geziyorum bu diyarlarda, hüzün ceplerimde. Bizim için endişe eden fikirlerini arıyorum Geldim işte demeni bekliyor beynimin dar yolu. Kalmadı okuduğun masallardan tek satır Vallahi seni bulmak istiyorum kaybolup. Kaçmakla bitmiyor bu basamak in diyor ruh Yerle bir ol diyor hayat fakat ben duymuyorum Ölmek pahasına ne olursa olsun.. Hatıran da olsa yaşamak istiyorum. Garibanın da anası olmak külfet olur Şerefi, omuzlarına yükletiyor sırtındaki sorun.. Ve seni saatlerce anlatmaya kalksamda Tek tarifi olmayan; o güzel kokun. Nakarat (Emar): Halâ çıkamadım enkazından.. Bir gece gel yanıma bi anlığına en azından. Varlığımın mimarı bana çok gördün ya bunu Üzerime düşüyor dünya..