Dağlar Yücesinde Namlı Namlı

Yücesinde namlı namlı karın var Seni yaylayacak zamanım dağlar Başından aşmağa yoktur takatim Kalmadı dizimde dermanım dağlar Yağmur yağar mor sünbüller bitirir Yel estikçe kokuların getirir Sarı çiçek sarvan kurmuş oturur Karışmış güllere çimenin dağlar Sarı çiçek sallanıyor naz ile Dem sürmedim on beşinde kız ile Şimdi öksüz kaldım kırık saz ile Ah ettikçe tüter dumanım dağlar Yaz gelir illerin çözülür konar Güzeller suyundan içip de kanar Küpeler kulakta mum gibi yanar Gördükçe artıyor imanım dağlar Karac'oğlan der ki çöktüm oturdum Bağ bahçe diktim de meyva yetirdim Alnı top perçemli yavru yitirdim Bir köşende kaldı gümanım dağlar