Zay Olan Ömre Yanarım

Sohbetler kurulup muhabet saçınca Özümden gözümden taşıp yaş akınca Hakkın tavafında bir gönülü yıkınca Boş güne zay olan şu ömre yanarım Varıp dost iline sersem bedestarı O dostun can evinde kılsam nazarı Düşündükce soğuk ölümü mezarı Boş güne zay olan şu ömre yanarım Medhi'dir Pir-i babam üstadım medhi Biz bilmezik o kin öfke kem hiddeti Bir gönülde kurmayınca dost mabeti Boş güne zay olan şu ömre yanarım Nuri Mevlevi çalar aşkın sazını Duyan olmaz neden figan avazını Kimse çekmez ey gönül senin nazını Boş güne zay olan şu ömre yanarım