Najstarszy człowiek świata

Kiedy sobie przypominam Jaka to już długa chwila Upłynęła, gdy ostatni raz widziałam twoją twarz Jaka była Twoja mina Gdy się z w końcu pogodziłam Że nikt nigdy nie opisze w żadnej książce nas Nie wiem ile Tobie dałam czasu ale Za dużo Góry, morze, jesień, wiosna, ferie, adwent Na próżno Siwe włosy opadają mi na zgarbione ramiona Jestem jak Najstarszy człowiek świata Kiedy sobie przypominam Ile razy moja wina Zachmurzyła, Twoją najpiękniejszą w świecie twarz Jaka była Twoja mina Gdy się w końcu obudziłam I użyłam swoich skrzydeł ten najpierwszy raz Nie wiem ile Tobie dałam czasu ale Za dużo Góry, morze, jesień, wiosna, ferie, adwent Na próżno Siwe włosy opadają mi na zgarbione ramiona Jestem jak Najstarszy człowiek świata Najstarszy człowiek świata