Diabelski dom cz. I

Szary deszcz zamoczył jar, Zahuczało i runął dąb, Psy nocnych burz dały głos. W czerwonym blasku skał Stary klasztor pojawił się, U jego wrót pokutował ktoś. Skąd ja go znam? Owłosiony łeb – zapytam go. "Skąd ja cię znam?" Nie odezwał się – chory czy co? Szczęknął klucz, otwarły się wrota Zakurzone i widzę – co? – mnicha, Zaprasza mnie ruchem rąk. Ciemno, brud, piekielny strach zagrzmiał. Patrzę na sufit – krew tam, Strzępy głów w bólach jęczą coś. Po co ty, po co ty W taką noc tu chciałeś wejść? Po co ty, po co ty W taką noc tu chciałeś wejść? Skąd ja to znam? Przypomina mi diabelski dom. Skąd ja to znam? Przypomina mi diabelski dom. Szary deszcz zamoczył jar, Zahuczało i runął dąb, Psy nocnych burz dały głos. W czerwonym blasku skał Stary klasztor pojawił się, U jego wrót pokutował ktoś. Po co ty, po co ty W taką noc tu chciałeś wejść? Po co ty, po co ty W taką noc tu chciałeś wejść? Skąd ja to znam? Przypomina mi diabelski dom. Skąd ja to znam? Przypomina mi diabelski dom.