Begonvil

Hani begonvil kokan evimdin Hani afilli kaderimdin Gittin, yitik bir cennettin Sondun, loştun, absürt bir hiçtin Bende yaran derin bir mahzen Bıraktığın yerde kalmışken Ben kendimden geçmişken Git unutabildiğin yere Hani begonvil kokan evimdin Hani afilli kaderimdin Gittin, yitik bir cennettin Sondun, loştun, absürt bir hiçtin Bende yaran derin bir mahzen Bıraktığın yerde kalmışken Ben kendimden geçmişken Git unutabildiğin yere Git gidebildiğin yere... Omuzlarıma çöker içinden çıkamadığım karanlığın İstemem ışığını, içinde sen olan hiçbir yarını Yok bende bir hatrın Çok zaman oldu halini hatırını bir daha hiç sormadım Telafisi yok sözlerimin Telafisi yok nefretimin Sağırlaştırıyor çığlık gibi kükreyen bu sessizliğin Yok bende bir hasretin Kaç yıkımdan sağ çıktım bunu asla görmedin Görme! Bu sefer sen değilsin derdim artık Gör be ! Görecek miyiz ikimizde şimdi aynı değeri? Söyle! Kaç şehir yıkılır şimdi görmeden bizi? Söyle! Kustuğum kaçıncı nefret birde böyle dinle Git gidebildiğin yere, git unutabildiğin yere O sokak lambasının altında mağlup oldum kaç kere Asla pes etmeyeceğim içine düştüğüm bu derin mahzende Giderken vedalaş isterim sakın teselli verme Sakın teselli verme, bir şey kalmadı elimde Dünyayı sırtlasam bak bükülmüyor dizim de Sana dair sakladığım hatıra buruşmuş cebimde İnan zihnimden yok olup gideceksin sen de günün birinde Battım her boka, elimde kaldı saç tokan Bu şarkıyı dinle ve başını yasla, gözünü açma, yüzüme bakma Biliyorum sözlerin yalan, dört yanın talan Gözlerin sonbahar ve dilerim kapına uğramasın bahar... Hani begonvil kokan evimdin Hani afilli kaderimdin Gittin, yitik bir cennettin Sondun, loştun, absürt bir hiçtin Bende yaran derin bir mahzen Bıraktığın yerde kalmışken Ben kendimden geçmişken Git unutabildiğin yere Hani begonvil kokan evimdin Hani afilli kaderimdin Gittin, yitik bir cennettin Sondun, loştun, absürt bir hiçtin Bende yaran derin bir mahzen Bıraktığın yerde kalmışken Ben kendimden geçmişken Git unutabildiğin yere Git gidebildiğin yere...