Beddua (Ft. Şahan)

Verse: Yoruldum, çok yürüdüm Bugün bütün şiirlerimi can bürüdü Sonu yok yolun, her taraf aydınlık Lakin baktığım gün yok görünür Gözümde mutluluğun penceresi Ne yarar ki peki yokken gelesin? Hiç anlamamışken beni Kolay geliyor dimi sana 'boşver” demesi? Üzülüyorum, Sensizken hep taş dizili yolum Ayaklarım takılıp kanıyor Bana 'dikkat et” demeni özlüyorum Eğer bana 'gel” desen Eğer sana gelmezsem Canımı almak hakkındır da Keşke sen böyle uzakları mı sevmesen Sen gelsen hayal derim Artık el deliden sayar beni Boğulmak üzereyim çünkü Yine kursağımda kaldı tüm hayallerim Gözümden düşen her yaş damlası beni bitiriyor Kalbini biri çalmasın diye Öyle bir beddua edicem ki Dünyada başka bir aşk kalmasın Nakarat (Şahan): Yarını göremem, soramam bu halim ne? Bunu kendim ettim ben kendi kendime Yorulup düşerim birgün ayaklarına Ne olur kaldır beni güçsüz bırakma!