Adsız

Üç yaşında kendimdeydim çünkü zorundaydım Annemi sorma o zaten kendine bakmıyo Bir kurdele mavi boncuk okudum sanıyo Büyümek için kendime bakmak zorundaydım Büyümek zor oldu tek başına bi' çocukken Büyümek zor oldu bak tek girdim yaşıma Büyümek zor oldu bak anneme bakarken Sildim gözyaşını hem de bakmadan yaşıma Savaşın ortasında büyüdüm baba yoktu başımda Altı yılım var yirmi üçe zamanım var daha Vicdanlı insanlar varsa dahi bana bakmıyor Hayatta kalmak için savaşmak zorundaydım Bıktım gerçekten örnek olarak hayattan Bıktım lakin hep ayakta durmak zorundaydım Sözlerimin sana geçmesi için kendime dedim Özür dilerim ne yazık ki büyümek zorundaydın Lütfen biraz yavaşla zaman evet biraz yavaşla Sanki herkesten daha da hızlı yaşlanıyorum Yoruldum artık aklımdakiler biraz yavaşla Mücadele için genç kalmak zorundaydım Sırtım çok ağrıyor bu kadarı fazla bana Lütfen biraz sakinleşelim bu yükü kaldıramam Daha fazla yasamak için üzgünüm ama biraz Biraz oturup dinlenip soluk almak zorundaydım Ölemedim yaşıyorum evet ne yazık ki Bahadır'ım gittikten sonra gelemedim kendime Bir o değil ki onun ölmesi kaç kişiyi kaybettim bir turlu gelemedim kendime Gittin sende kardeşim yukarıya ben olmadan Ben çağırdım belki ölümü senden özür dilerim Bıraktın beni benle benim sürem dolmadan Her şeyden bıktım inan gel deseydin gelirdim Hala da aynı gel desen gelirim Yasamaya çok hevesim yok bilirsin zaten Bur'da çok yalnızım gel deseydin gelirdim Bir siz anlarsınız görürsünüz beni zaten Gittiniz beni bıraktınız gel deseniz gelirdim Bunalımdayım bahane arıyorum gelmeye zaten Gelecek kaygısı o kadar bitirdi ki beni Hasret kalıyorum inan ölüme bazen Gelirim ben Gelirim sana Gelirim baha Gelirim sana Gelirim ben Gelirim sana Gelirim baba Gelirim sana Ölürüm ben Ölürüm sana Ölürüm baba Ölürüm baha Ölemem ben Ölemem baha Ölemem baba Üzgünüm ölemem daha