Gölge Çocukları

[Intro] Karanlıkta kaybolmuş ruhlar, Sokaklarda gizli hikayeler saklı. [Verse 1] Kırık camların arkasında, Elif’in kemanı ağlıyor melankoliyle. Sustukça derinleşiyor bu şehir, Her köşe, her sokak, bir başka yalnızlık. [Pre-Chorus] O lanet sirenler yine çalıyor, Yavaşça yer altına sığınıyoruz. Kaç can daha gidecek bu gece? Kaç ana daha yanacak, ah, bu yangın? [Chorus] Biz karanlığın çocuklarıyız, Hayatın dibinde doğduk, ne yazık ki. Sokaklarda dans eden hayaletleriz, Bizim için duyan var mı, hisseden kimse yok mu? [Verse 2] Terkedilmiş evler köşelerinde, Gizlice anılar biriktiriyoruz yine. Elif’in kemanından akan acılar, Duvarlarda yankılanıyor, amca. [Bridge] Gazze’den gelen çığlıklar, Zihnimizde sanki hiç bitmeyecek. Biz çalarken orada kan dökülüyor, Uzaklarda çocuklar can veriyor. [Chorus] Biz karanlığın çocuklarıyız, Hayatın dibinde doğduk, ne yazık ki. Sokaklarda dans eden hayaletleriz, Bizim için duyan var mı, hisseden kimse yok mu? [Verse 3] Dedemin türkülerinden düşmeyen sözler, Zehir gibi olmuş dilimizde. Coplar inerken sırtımıza, İnatla türkü söylüyoruz yine. [Bridge 2] Daha ne kadar dayanacağız, dostum? Kaç şafak daha kızıla boyanacak? Elif’in kemanı son nefesini veriyor, Ben sustukça bu şehir yanıyor. [Chorus] Biz karanlığın çocuklarıyız, Hayatın dibinde doğduk, ne yazık ki. Sokaklarda dans eden hayaletleriz, Bizim için duyan var mı, hisseden kimse yok mu? [Outro] Gece yarısı anılar biterken, O sirenler yaklaşırken korkunç bir sesle. Karanlığa karışıp kayboluyoruz, Gölgeler gibi sessizce, Gölgeler gibi sessizce...