İpek Sessizliği

[Verse 1] Tezgâhların arasında kaybolmuş annem Her gün aynı kumaşlar, aynı yorgunluk Dedemin dükkânından kalan bağlama Parmaklarımda dans ediyor, affet beni [Chorus] Sus pus olduk yine anne Aramızda görünmez duvarlar Senin ellerin nasır tutmuş Benimkiler tel peşinde, bağışla [Verse 2] Müzik dükkânının üstündeki odada Sığmıyor artık hayallerim dört duvara Makinelerin sesi sokaktan geliyor Sen yorgun argın eve dönerken [Bridge] Bir gün buldum kasetini Ninniler söylüyordun sessizce Meğer sen de şarkıcıymışsın anne Ben körü körüne savaşırken seninle [Verse 3] Simitçinin sesi karışıyor notalarıma Fabrika düdükleri eşlik ediyor bize Sen kumaş dikiyorsun, ben türkü yakıyorum İkimiz de hayatta kalmaya çalışıyoruz işte [Outro] Belki bir gün anlarsın beni Bu şarkılar senin için anne Yorgun ellerinin hikâyesi Suskunluğumuzun en güzel bestesi