Sanal Kahvehane

[Verse 1] Dedemin kahvesinin kokusu hâlâ burnumda Tahta sandalyeler, çay bardakları masada Şimdi ben buradayım, ekranın başında Parmaklarım kaydıkça uzaklaşıyor anılar [Chorus] Sanal kahvehanede kayboldum gittim Like'lar, emoji'ler, hepsi boş birer ritim Nerede o sohbetler, nerede o dem Bildirimler içinde unuttum kendim [Verse 2] Üsküdar'da bir masada otururduk eskiden Hayat dersi alırdık her bir kelimeden Şimdi yapay zekâlar öneriyor bana Neyi dinleyip neyi düşüneceğimi kafama [Bridge] Scroll'layıp duruyorum geceleri Yorgunluktan kızarmış gözlerim Bir fincan kahve gibi değil artık Bu lanet olası mavi ışık benim derdim [Verse 3] Dedem derdi ki "oğlum, insan insana muhtaç" Ben şimdi followers peşinde koşan bir aç Profiller sahte, sohbetler yapay Ruhum bu dijital çölde sanki bir tutsak [Chorus] Sanal kahvehanede kayboldum gittim Like'lar, emoji'ler, hepsi boş birer ritim Nerede o sohbetler, nerede o dem Bildirimler içinde unuttum kendim [Outro] Belki bir gün dönerim o eski günlere Tahta sandalyede, sıcak çayla beraber Şimdilik kaybolmuş bir ruhum ben Bu sanal kahvehanede, bu dijital alemde