Yeraltı Manifestosu

[Intro] Dün gece kapımda yankılanan sesler, Keman ve bağlama, köşemde saklı birer hazine. [Verse 1] Masada kan lekeleriyle dolu notalar, Son umutlar duvarda, bekliyor, sabırla. [Chorus] Şehir nefesimi kesmeye çalışırken, Ben yeraltında derin derin soluyorum, Her gece sığınaklarda, İsyanımı melodilere döküyorum. [Köprü] Bu benim manifestom, dostum, Her nota karanlığa bir isyan, Her kırık tel, her çatlak ses, Sabaha saplanıyor, kurşun gibi ağır. [Verse 2] Elif’in kemanından toprağa kan damlar, Sustukça daha çok fısıldar benimle, Sokakların çığlığını taşır, Her yay çekişi gecede bir isyan yaratır. [Köprü 2] Gazze’den gelen haberlerle yanar, Yüreğimiz her akşam, Son nefesinde çocukların, Bizim türkülerimiz yankılanır, Her anı hatırlanır, boğazımızda. [Verse 3] Dedemin yasaklı türkülerinden güç alırım, Şimdi benim dilimde can bulur, Bodrum katında saklı umutlar, Gün doğmadan sızar sokaklara. [Köprü 3] Varsın kırsınlar kemiklerimizi, Müzik akar damarlarımızdan, Her gözaltı yeni bir melodi, Her işkence yeni bir ağıt olur, Unutulmaz bir hikaye yazarız. [Chorus] Bu bizim manifestomuz işte, Her nota karanlıkta yazılır, Kopan teller, kırılan sesler, Geceyi delen kurşunlar gibi. [Outro] Yeraltından yükselir sesimiz, Kanla yazılmış bu manifestomuz, Biz çaldıkça türkülerimizi, Yıkılır tüm duvarlar birer birer, Paramparça olur zincirler, Ve özgürlük şarkıları, Doldurur sokakları, Dolunayın altında, Dans eder gölgelerimiz, Zulmün karşısında Dimdik ayakta. [Baştan] Her gece yeni bir başlangıç, Yazarız manifestomuzu, Kan ve mürekkeple, Notalar özgürlüğe akar, Ve biz çalmaya devam ederiz, Ta ki son duvar yıkılana dek, Son pranga kırılana dek, Ve güneş doğana dek, Özgür sokaklarımıza.