Casus Belli

Με χτυπάνε ρυθμικά και ρωτάνε "τι πάλι να 'χει;" Τα εφηβικά μου άγχη, λίγο gin στο στομάχι Τ' ανήσυχά μου βλέμματα και τα παιδικά μακάρι Τα γεμάτα απογεύματα, απ' την κούραση ο ύπνος να με πάρει Πότε πέρασαν οι ώρες κι άλλαξε κάθε απάντησή μου; Μα η ερώτηση ακόμα ίδια, μ' αρέσει άραγε η ζωή μου; Μέσα σε μια μαύρη τρύπα κολυμπάω Με πνίγει ένα πέπλο, δεν έχω που να πάω Μισώ τις παράλληλες γραμμές όταν είναι ίσιες Και πως όλες οι καρέκλες εν δυνάμει είναι περίσσειες Ακόμα να πέσει η αυλαία κι εγώ κάνω πάλι το θιασάρχη Αφού το βρήκα και στο έδειξα, σημαίνει πως υπάρχει; Ήρεμη σαν ουρλιαχτό, σίφουνας σα μια ανάσα Κρύβομαι όλη μέρα μη με πιάσουνε στα πράσα Από την πλάτη τραβάω ένα ένα τα βέλη Ένα στραβό βλέμμα, για το μυαλό μου casus belli Ποιος θα μπορέσει να το διαβάσει Και ποιος θα το καταλάβει Ποιος θα προλάβει να με πιάσει Και ποιος θα θέλει να προλάβει Μια νύχτα χαμένη σε προαύλια, ψάχνω να κρυφτώ Μη με ρωτάς ποτέ νηφάλια, θα 'χω λιγότερα να πω Για τα βουνά που τρέχουνε πάνω στο γυαλί Για μια διάβαση που έγινε η λάθος στιγμή Τελείωσε το κρασί, καλημέρα, θες καφέ; Πώς τον πίνεις; Α ναι, δεν έμαθα ποτέ Ποια θα είναι η γωνιά σου στον καναπέ; Και πώς στον καθρέφτη μπροστά θα στέκεσαι; Μου λες για όλα χρειαζόμαστε μία αφορμή Μα για το ποτήρι μια σταγόνα φτάνει για να ξεχειλίσει Σα σταγόνα να κρέμομαι απ' τα χείλη σε κάθε αναπνοή Για κάθε σου λέξη να δίνω οξυγόνο πριν ηχήσει Ακάποτη υποκρισία χωρίς καν προκαταρκτικά Πάνω στο κύμα μεθυσμένη η ανάσα μου να πλέει Κάθε κραυγή να βγαίνει όλο και πιο σιγανά Δεν είμαι ιδρωμένη, απλά όλο μου το σώμα κλαίει Ποιος θα μπορέσει να το διαβάσει Και ποιος θα το καταλάβει Ποιος θα προλάβει να με πιάσει Και ποιος θα θέλει να προλάβει Ακάποτη υποκρισία χωρίς καν προκαταρκτικά Πάνω στο κύμα μεθυσμένη η ανάσα μου να πλέει Κάθε κραυγή να βγαίνει όλο και πιο σιγανά Δεν είμαι ιδρωμένη, απλά όλο μου το σώμα κλαίει