Yolun Sonu

Kalkın hemen bana yardım etmeli tüm insanlık Seviyorum hayatı yaşamayı desemde kanma, çünkü bunlara inandık İki damla gözyaşına defalarca kandırıldık ama Bilmiyosun sen karakterini yok ederken Biz çalışıp, hayatı kazandık Göze batan olduk, yeri geldi yanlış yola sapan olduk Eskiden en büyük korkumuz oluyodu zorluk, şimdilerde bolluk Zamane derdim nede çabuk değişti, söylemek isterdim gelişti Yılların emeği yok olup giderken, arkamdan aptal demişti Bunca uğraş çöpe gidiyor, çünkü hayatımı elleriyle siliyo Yine hedeflerimi yok sayıyo, üşütme diye gelipte üstünü örtemiyo Para yoksada yardım edemiyo, yüzüne bakamıyo çünkü utanıyo Yaptığı her şey için senden özür diliyo, buna katlanıyo Herkes uyurken kağıda düşlerimi resmettim İstemesemde herbirinizden bahsettim, buna hasrettim Küçük bi mutluluk için gökyüzümün renklerinide kaybettim Sonrasında duymak istediğim her şeyi bir cihaza kaydettim Yaşamaya vakit yok Yalanlara karnım tok Bu yolun sonu yok Üzerine üzerine yürüyorum, amacıma doğru bi yol çiziyorum Bana dur diyenleri kovuyorum, içimde yaşamayı tercih ediyorum Sana soruyorum bu kadar değersiz hayat, bile bile hala yaşıyoruz fakat Doğruyu söylemem gerekir sonunda atarlar tokat Bense iyiydim hepsinden bin kat, bunu hazmedemeden olmuşlar korkak Gecenin havası beni boğacak, istemediğim her şey bigün beni bulacak Değer verdiğin herkes sana bakıp arkandan sallıcak buna hazırsan Arkanda kalan herşeyi bırak, düşünme sakın hiçkimseyi Eskiden takılırdım dostlarla, onlarlada bıraktım görüşmeyi Bana güvenmeyin, bu sefer işe yaramadı tekniğin İkisinden biri yalandı sözlerinin, gözlerinin ne dediği anlaşılıyo herbirinin Yoksullar çekerken cefa Zenginler hep sürdü sefa Hayattan edesim geliyo istifa Dünya kaybediyo irtifa Daha ne kadar düşücez, söyle kaç defa Yaşamaya vakit yok Yalanlara karnım tok Bu yolun sonu yok