Efkar

Bir ayak sesi duymayayım kapıya koşuyorum Gelen sen misin diye Bir sarı saç görmeyeyim yüreğim burkuluyor Ağlamaklı oluyorum Her şey bana seni hatırlatıyor Gökyüzüne baksam gözlerinin binlercesini görürüm Bir rüzgar deyse yüzüme Ellerini düşünmeden edemem Yaktığım bütün sigaraların dumanları sana benzer Tadı senden gelir yediğim yemişlerin, içtiğim içkilerin Ve içimdeki bu dayanılmaz sıkıntı, bu emsalsiz hüzün Seni beklediğim içindir Resmine bakamaz oldum Uykulardan korkuyorum artık Utanıyorum odamdaki bütün eşyalardan Şu sedir, hala gelip oturmanı bekliyor Şu ayna, karşısında güzelliğini seyretmeni Şu kadeh, dudaklarına dokunabilmek için duruyor masada Ve şu saat... Geldiğin anda durabilir sevincinden Zaman çıldırabilir... Çünkü benim dünyamda ölümsüzlük Seni sevmek demektir