Yalnızlık Türküsü

aynada pariltilar kayip giderken birbir bosa yuzunu kaldirmaya utanirsin sen cocuk onunde kagit kalem dokulur hisler birbir ustune bu gece butun gunahlar ustune cokmus be dost yine yalniziz yine karanlik perdeler neden yine amansiz yine zamansiz haykirisim bir sen vardin neden aynada karartilar ucusup dururken mum atesinde golgeler uzun hayaller sarhos bir ruzgarla her sey yiter yine yalniziz yine karanlik perdeler neden yine amansiz yine zamansiz haykirisim yine yalniziz yine karanlik perdeler neden yine amansiz yine zamansiz haykirisim bir sen vardin neden... bir sen vardin... beni anlayan, elimden tutan bir sen vardin... neden? aynada pariltilar kayip giderken birbir bosa...