Bu Kez Sevinçten

Bir gece vakti... İlham perileri bile beni terk etti Bir çift kelimesi cellâdım oldu, damarıma zehrini zerk etti Kanım çekildi, takat bırakmadı ve ölüme beş kala gözümde yaş Ömürde başka bi' meselem yok gibi tuttum yine seni dert ettim Anıları çöpe atıp, üstüne benzin döktüm ve ateşe verdim ben Kapıları sürgüledim, hadi git artık; misâfirim ya da her kimsen Hayâllerim vardı, "büyüyünce babam gibi olucam" derdim ben Yardımlarınızı istemiyorum.! Yalnız bırakın derdimle Belki de faili benimdir hep; değerini bilemedim hiçbi' şeyin Doğru bi' adam olamadım hiçbi' zaman, dilde yalanlar silsilesi Kin biledi kalemi, kelâmdan okları heybeme yükledim, hoşçakalın.! Meçhûle giden yola çıkıyorum artık bavula umutları istif edip 'Deli' demeyin bana, kırık bi' dalda bu kırık kanatla kaldım ben Kâlp ne kadar yara alsa da gâlip çıktım hayatla harbimden Yabancılar beni yabancılar, ama yancılarım bana 'aşkım' der Kader, tüm anıları bohçana doldur; kalan ne varsa al git be.! Gölgesi üzerime düştü Ve ben yeni gün gibi güneşimi buldum Gözlerim ağlar, BU KEZ SEVİNÇTEN…