Vitrin insanları

Aşk tesadüfleri severmi diyorsun İstişaresi yapılmıştı gönlümdeki aşklarımın Dışarıda milyonlarca fakir varken Kimsenin bir gram sevmeye hakkıda yoktur Mal mülk peşinde koşanların tedir telaşı Ne şöhreti Götürebilecekler nede en iyi aşı kaşı keyra başı yükü omzundan taşır Cihat etmeye belkide küçüktür yaşın Varmıdır bu hayatta düzeni bozulmayan Para kazanırken terinden yorulmayan O yolun yolcusuyken yolundan usanmayan Bir rahmanllah tanırım muhtaçtır korunmaya varmıdır bu hayatta doğruya değer biçen hayat bir manevradır önünden gelip geçer Tadıma tat katacak birini tanıyordum bir zamanlar oda ömür boyu sevilmek yerine ölümden ölüm seçer Bu da mı Tasadüf Beni yaktı, yıktı, gitti Budamı Tasadüf Beni harcadı sevemedi Küçüktük hayallerimiz büyüktü Büyüdük hayallerimiz küçüldü duvarlara tırmanma yarışısındaydık fakat mutsuz olabilmemiz ozamanlar ne mümkündü Vitrin kızları şimdi alınganlğın dışındalar Tesadüfmü kaldı gerçektir prangalar her sınanmanın dünyadır yeri iskelet dediğinin giysisi değik ki deri Sevdiklerin gerçekte sevdiklerin mi? Biz çıkar için hiç kimseyi sevmedik mi? Söylesene bunların neresi tesadüf Tesadüf olamaz tesadüf ne mümkün belkide birazda farklı açıdan bakmalıyız ağaran saçlara başka düşler takmalıyız dudaklarımız başkasında ruhumuz aynı tesadüf olamaz tesadüf ne mümkün