Suriyeli Ali

Bir çocuk düşün okula gitmek için uyanıyor Çalan alarm değil siren sesi bağırıyor Babası işte eve gitmek için zaman yok Bir kardeşi bir annesi hepsi sarılıp ağlıyor Saniyeler sonra çocuk kanla tanışıyor Düşen bomba annesiyle kardeşini ayırıyor Iste böyle savaş şansı olan siyiriyor Bu çocuğun bu dakikadan sonra kimseye hayrı yok Enkaz altında tam on iki saat sıkışıyor Uyandırmak için annesiyle boş boş konuşuyor Suratı tozlu yukarda köpekler havlıyor Babası gelmis çocuğu bir asker çıkartıyor Sevinsin mi uzulsun mu adam dovunsun mu? Diyor ki : 'Oğlum unutma anneler ölümsüzdür.” Çocuklar günahsız mekânları cennettir Diyor ki : 'oğlum büyüdün artik sen bir erkeksin.” Nakarat: Bu yüzün niye dargın? Bi' gel içeriye anlat o zaman Bu gönül tek kaldı Atıp hep içine oldu yalan. Oynuyordum bu sokaklarda ben misket Adım Ali on yaşındayım hayalim basket Miğferim yok inşaatta bulup taktım kasket Yaşam zor artık annem ve kardeşime hasret Bilmediğim bir yerden bahsediyor babam Orda savaş yokmuş orda ölüm orda bomba kasket Bir de çocukların odaları varmış Her gün yağmurluymuş hava güneş yokmuş hiç, hep kasvet Ilk defa deniz görücem ben çok heyecanlıyım Balıklara yüzüp vapurlara binicem Babam diyor ki: 'Annen hep bizimle gelcek Gittiğimiz yerde gözyaşların bile dincek.” Umut yolculuğumuz Izmir'den başlıyordu Deniz güzel fakat tekne biraz su alıyordu Can yeleği için insanlar neden savaşıyordu? Üç yüz kişiydik ve kimse yüzme bilmiyordu..