Vazgeç (Ft. Burak Alkın, Tankurt Manas)

Hayatım tek mermilik bozulmuş bir silahtı yenik başlasamda savaşa bilki kalbim altın değişik bilinç altım rüyalarım değişik Düzen 18 den sonar benide teslim aldı bi nefes aldım önce sonra paket aldım hayat kirli bir denizdi balıklama daldım huzur nerde gizlenirdi sence bence dünde kaldı biraz rahatlamak için içtim hergün alkol aldım bazen kırdım istemeden isteyerek insanları yani istemeden işte pisleyerek nizamları gördüm fizanlar kadar uzak diyarları duydum savaş yokken ortalıkta figanları şimdi pakla kendini tutuklasasnda gerçeği kafanda paslı bir demir hayat ve merceği gördüğün en temiz suratta bile bi kir beslenir duydum çığlıklarını geldi sesleri vazgeç herşeyin aksine git bi valize tık bilmem kaç seneni vazgeç birdaha dönme geri unuttukların hep senle gelir Hayat istediğini vermez sen istediğini al şimdi hissedip bi kağıda dökül silmediğini yaz silipde bitmediğini gör bilekten kesildi biraz ezildi izmaritler kışa döndü beklediğin o yaz güneş yıkar camlarını kapan gölgeni koru sonra söz verip giderler makul ölmenin yolu ne yazdığımın anlamı var ne sözlerin bi oku eğer gerçekleri duymuyorsan gözlerimden oku nasıl bi hastalık bu bütün bedenin yaslanır sona yasından anlaşılmaz umutların paslanır kopar nekadar iyi olsanda hayat senle kötü konuşur ve bi gün seninde azını bozar içimde mezarlıklar manzaralı 7 dönüm yine ölümle tanışırsın yaşlarını yere döküp ya burdan gitmek zor ya savaşmak geri dönüp hayaller pariste gerçekler eminönü