Sürgünüm

Gönlümün sarayında geceler zindan oldu Ayrılık gardiyanı başımda bekler durur Hasretinle ağlamaktan göz pınarlarım kurur Neden senden uzakta sensizliğe sürgünüm Neden sızlar yüreğim neden ben de gülemem Bana gönül yasandan af çıkar mı bilemem Kapalı kapılardan çıkıp sana gelemem Neden senden uzakta sensizliğe sürgünüm Gurbet elde günlerim geçiyor birer birer Ne kadar mutluydum el eleyken beraber Artık senden sılaya gelmiyor hiçbir haber Neden senden uzakta sensizliğe sürgünüm