Mecnunum Leyla

Bir kerece bakdı geçti Ne sordu ne de söyledi Kaşlarını yıktı geçti Soramadım bir çift sözü Ay mıydı gün müydü yüzü Sandım ki zühre yıldızı Şavkı beni yaktı geçti Ateşinden duramadım Ben bu sırra eremedim Seher vakti göremedim Yıldız gibi aktı geçti Bilmem hangi burç yıldızı Bu dertler yareler bizi Gamze okun bazı bazı Yar sineme çaktı geçti İzzet-i der ne hikmet iş Uyur iken gördüm bir düş Zülüflerin kement etmiş Yar boynuma taktı geçti