ŞARKI SÖZÜ
Bülbül ne yatarsın Çukurova�da
Yavruların melül mahzun yuvada
Kendin gurbet elde gönül sılada
Sılada sevdiğim boynunu büker
Bir keklik tünedi bizim boğaza
Menendi bulunmaz turnada kazda
Bir daha görüşsek baharda yazda
Belki ayrı gider yaylanın yolu
Yine dumanlandı dağların başı
Ateşe verdiler dağ ilen taşı
Kendi sılasında gülmeyen başı
Gitti gurbet elde güler mi sandın
Barçın yaylasına çıkan öveçler
Yar göğsün ilikle yakar güneşler
Yıldan yıla meyve veren ağaçlar
Biz gittikten sonra kuruya kaldı
Yaylanın kızlığını ayılar bozar
Lalesini sümbülünü keklikler kazar
Sarı yaylam sende üç güzel gezer
Hangisinden ayırayım gözümü
