Sessiz Kadın

Şimdi Sen De Öyle Bakarsan Bana Ne Anlarım Ben Söylediğim Şarkılardan Her Defasında Başa Dön Derim Ama Kalırım Sen Anlamazsan Kirli Camlardan Bakarım Güneşin Aydınlığına Ve Kirine Değil De Her Defasında Temizlemediğime Yanarım Güzel Kadın, Sessiz Kadın.. Nerelerdesin Efendi Kelimesi Ben Büyürken Sokağımdan Kaçmış Çocukken Ergenlik Sivilcelerim İnsanların Gözüne Batmış Ot Yesem, Bok Yemiş Diye Milletin İçinde Kalmış Ki Oturmadan Oturma Eylemime Ya Oturursa Diye Oturanlar Ayaklanmış Sefaletten Değil De Sefil Yaşa Diye Az Verilmiş Az Kalan Çoktan Gitmiş Çok Oldum Diyip Şamar Yiyen Ben Ha Unutmadan Tekrar Edeyim Güzel Kadın Da Sen Neden Bakmazsın Sen İçimin Sızladığı Geceler Yorgana Sarılır Sırılsıklam İzlerim Duvardan Dökülen Terleri Bazen Güneş Doğmadan Uyuyamam Sanki Tüm Kötülükler Sabahına Yok Olurmuş Gibi Açar Camı Koklarım Şehrin Ortasında Islak Ormanların Güzelliklerini En Azından Öyle Hissederim Betondan Kaplı Çiçekleri Kurduğum Hayalleri Anlatırım Anlatır, İnan Diye Gözlerine Bakarım İnanmazsın Ulan Hepsi Gerçek Olur Sen İnanmadığını Bile Hatırlamazsın, Olsun Zaten Sen De Öyle Bakarsan Bana Ne Anlarım Ben Söylediğim Şarkılardan Varsın Unutulsun, Unutulsun Da Hatırlarsın Elbet Söylediğimiz Şarkılardan, Şiirlerden, Anılardan, Hikayelerden Şimdi Sen De Öyle Bakarsan Bana Ne Anlarım Ben Söylediğim Şarkılardan