Elinden Alırlar

Verse1 elinden alırlar ne güzeldi eskiden o tavırlar çocuksun ya toz pembe ezgilerden arınmak zor gelir ve kanattığın dizler hesabını çeken anne olur üzme onu eskilerde kalırsan bırakın ateri kasetlerini bana ayrı heycan hepsi deiştirmek sorun, dert para çocuk ne bilsin elinin kiriymiş evimiz griymiş kaldırılmış rafa sevdiğin oyuncak yapılırken temizlik parkta oynayan çocukla arkadaşlık evresi bi oyun döner tanışmanla tamda başta ebesin herkes saklanır açtığında gözleri yanında yoklar işte ara bul canla başla neylesin o yaşta sersefil kalırsan bi kaldırımda yanına gelen dostun olur sevinirsin aldırınca sıkıca tut verdiği eli eller almasın ve kalktığında ayağa farkeder sen bi başkasın Verse2 o çocuk büyüdü bak yapıyo şimdi tahsilini geçmişten gelen başağrısı dikti aspirini surat as giyinip bayramda kaç kişinin elini öptün aldığın bu tavırlar ne az diyemi ? şeker yada para vede tekerlekten araba bağlasan da karaları tut biraz ağlama tuz biber yarama dedim ama yaramaz bi çocukken uğraşılmaz napıcaksın acaba git bi gazete al dediler ilkti aşk falan o zamanlar sokakta ihtirasta var sende başkalaş bıraktığım gibi kalan çok az şey var şimdi söyle nerde arkadaş vardı taso kavgası şimdi tasa dert nasıl vede masa kankası olup asıl ona yanıp dert bunaltmadan ayıkken söylediğim herşey gerçek ne ara büyüdün yaşını sayıp gel