Güz (ft. İbrahim Erkol)

Ekim insanın kalbini ayrı soğutur Aşk ile yanan tadamıyor bu soğuğu Güz,güzellikten gelen mevsim Öyle üşütür ki bazen unuturum solumu Gerçek bahar insanın kalbindedir Bahar yoksa sevdiğine kalbin nedir ? Sen seviyorsun da kalbim ne ki Benim baharım nuru kabrindedir Biraz kader biraz kederli hayat 3 günlük dünyanın 3 gecesi hayal Biraz yalan biraz gerçektir hayat Yalanları güzeldir,gerçekleri yakar İnsanlar neden karanlıktan korkar Sen gece olsan dahi senden korkmam Aşkın yanında buz sayılır korlar Ölüm olsa dahi ben senden kopmam Nakarat (İbrahim Erkol): Güz gibi geçtin ya neden yoksun yar Kime oldun yar Dün gibi aklımda neden gittin yar Beni ölmüş say Mecnun neden seviyorum diye sormaz O yüzden Leylam bana sebep sorma Peki ne denli seviyorsun diye sorsan Kelimeler dudakta şerefe nail olmaz Bir çay sohbeti bizimki kahve hatrı Sen ikramından en acı yudumu aldım Daha önce tatmadı bu acıyı dudaklarım Yanında hafif kalır sahranın kurakları Sen geceyi aydınlatan dolunayın kendisi Ben ise sana muhtaç gecenin zifriyim Simyacılar açıklayamadı sihrini Fazla güzelsin inanmayacağı kadar zihnimin Bir yudum sana muhtaç hale geldim Toprağa su ne ise bana da sensin Gökyüzünün üstünde bilmediğimiz bir evrenin Sonbaharı sensin,güzüyse benim Nakarat (İbrahim Erkol): Güz gibi geçtin ya neden yoksun yar Kime oldun yar Dün gibi aklımda neden gittin yar Beni ölmüş say