Kayra

Sabrımın selametini bulduğum bir şarkı var Ve bulduğum selamete eşlik eden sen kadın Düşlerimde büyüttüğüm büyük bir diyar var ki Sen hariç kimseye henüz kapılarını açmadım Bu gece 2 dilek tuttum kayan yıldızlardan Eşsiz olsalar bile kayar yıldızlar da Seni anıyoruz sigaram ben ve yıldızlarla Geçirdik akşamı,gel hadi uyanmadan Aşkın kara tren misali uzun yolculuk Bilmiyorum hangi ıssız durakta son bulur Aşkına kara kışta kafa tutan tek yolcuyum Bilmiyorum hangi bahar sabahında son bulurum Bulamaz yönünü kaybolan zavallı çocuk Gönüle su serper kaybolunca son bulut Ömrünü aramakla yitirmiş küçük çocuk Muradına erecek bulunca sevdiği kulu Haketmedin ama geldin sen yine yüreğime resmettin aşkı Yüreğime sen Yüreğime serp yağmurları dolsun Sensiz uyandığım sabahlar dostumken ben Sensiz gecelerinde dost olduğunu farkettim Seninle geçen rüyalara dalmışken ben Seninde bir rüya olduğun akla anca çark etti Gel,çok kaldı ayrılık çöktüm hüzünden Çok çekti bu gönül senin melek yüzünden Sen,yazları bir aşk yaşasan ne farkeder Ben bir sevdayı yaşatıp öldürmüşken güzlerde Yeni yazılan bir şiir öyle masum öyle içten Şiirlerinde anlamı yok kalp dediği bir hiçse Saygı duyman gerek kalem tutan yorgun ele Eğer ki var ettiyse aşkı derin bir hiçten Ben seni derin bir hiçten çıkardım Düşünme sen beni üşütebilen sadece kar mı Sence koca kainat sade hiçten çıkar mı Kalbimi sahiplendin kadın hapsolma çık artık