İki Kişiyim

Olmayacağım senin istediğin gibi biri Ben hep aynıyım değişmeyen suratsız deli O kadar sinirlisin ki dudakların zehir Ama gözlerinden bahsedersek onlar tam bi nehir Çıkamam bu işin içinden Aklımda sürekli dönen yasak birinden Üstümde ki kokun asla düşmez peşimden Yakıyorum ortalığı senin yüzünden! Rüzgarlar ters esti bugün kaldım ortasında çölün Yapayalnız yaşıyosam beni burda gömün Para için değil yaptıklarım bunu görün Hislerimin peşinde koşarken geçti koca ömür Bana yanlış deme, denedik kaç bin kere Kızgınım bilmemene , gitmedim hiç bi yere Gülüşün bi işkence, alıyo beni yine Vuruyo yerden yere, tapıyom eğlenmene İki kişiyim bu aralar Yaşıyorum nefesinde sakın beni arama Ölebiliriim, gülüp de gözlerini açtığın Tam o arada Yanıyorum bugün, vermiyorum ödün Sen benim en doğal hakkımsın değilsin ödül Yakıyosun kalbimi gözlerin gibi kömür Beni alıp burda erimeden uzaklara götür Bi sana bak, bide bana, ne kadar az? Gülünce o tatlı yanaklarınsa veriyo haz Tamam dur orda haklısın belki de benim yobaz Yine de istediklerimi almadan da durmıycam! Kendimle küstüm bu yüzden dağınık üstüm Bi çok kez çukura girip yuvarlanıp düştüm Biliyorum sen imkansız olmıycağız düzgün Gerçekleri gömdüm içime kendimi üzdüm Şimdi yanımdasın ama sanki yoksun artık Yıllar sonra bana sorma sakın nerde kaldın? Kömür gözlerinden ben oldukça ders çıkardım Ama dudakların hala benim en sevdiğim tadım İki kişiyim bu aralar Yaşıyorum nefesinde sakın beni arama Ölebiliriim, gülüp de gözlerini açtığın Tam o arada