Ütopya

Bir ütopya Durur or'da Karanlıktan Aydınlığa Işık yanar hep Kaçarsın bazen gemileri yakıp Yürüyo'sun sahilde kulaklığı takıp Kafanda düşünceler, adımlar hızlanırken Koca bi' yalnızlık hep seninleyken Aklın darmadağın, henüz varmadığın Sokağında gezmediğin bir rota Yabancısın çok, evinden uzaktasın Sorma hayat nasıl ! Bir,iki arkadaş, sonbahar, yazım, kışım Eser yine rüzgar saçlarına Kum taneleri çarpar avuçlarına Işıklar kapanır üstüne bir anda Or'da bir köy var uzakta, ütopya Bur'da tonlar sepya, biraz mavi Biraz siyah-beyaz, yorgunum çok Üşüyorum, gece ayaz, gözden ırak O eski günler, süzülen damlalar Kırılan aynalar Bir ütopya Durur or'da Karanlıktan Aydınlığa Işık yanar hep Geceler sakin loş bi' ışık Yanar durur, kafam hep karışık Güneşin batışı, Doğu'dan Batı'ya Yakamoz vurur hep denizden karaya Duygusal bi' boşlukta, yazarım yoklukta Okurum tek solukta, uçurumda bi' çiçek Ömrü bi' gün bitecek, yaprakları solacak Ahh ümidi kesecek, sona varacak Adımlarım dünyayı bu sokaktan Ayağımda pranga, biletsiz yolcuyum bu trende Vakit az, kum saati dolar Ayrılırken el sallarım istasyondan Bir ütopya doğar prekarya'dan bi' zaman sonra Değil bu son round, mücadele etmeli Biraz gülümsemeli, biliyorum hayat çok engebeli Gelecek aydınlık, ışıklar hiç sönmemeli Bir ütopya Durur or'da Karanlıktan Aydınlığa Işık yanar hep Bir ütopya Durur or'da Karanlıktan Aydınlığa Işık yanar hep