Yaşamaya Bahane Ver

mevsimi değil ama uykum kış tahtım yerle bir belki sıfır en babayiğidin bile alnını karışlar aşk tutup da beni mi kayıracak kopyasız bi sınavmış yokluğun ömrüm geçemez belki ölüm peşinde kayboldum tünelin ucuna bi mum yaksan kabusum olsan uyanmam maskem kayıp yüzüm yok kimseye suçlar beni içimdeki mahkeme ya gel bana dön ya da hiç gitmemiş olsan meğer tutunacak teraneler yaşamaya bahane ver düştüm çukur yuvarlandım yokuş altın vuruş bir taşla bi sürü kuş ya gel geri dön ya da hiç gitmemiş olsan meğer tutunacak teraneler yaşamaya bahane ver