Fısıltının Çığlıkları

Durdum ve de sustum Harbi ağır vurgun Önemi yok ki kalanların Ruhum çokça suskun Ruhum çokça puslu Durmaz artık uslu Dile gelince söylenmesin Rhymlarım artık sussun Hisset, durma, kalk ve de susma Unutma ki olanların ahı gitti çoktan Vahı kaldı oysa Şahı şahtı sorsan Tahtı bahtından karaydı Ahd-i vefasından Hengame ve velvele Sırdaşlık Fısıltının çığlıkları Düşmedi hiç bak Feleğin en büyük cambazcısı Ve en sancılı doğum İnsanın insana yabancılaşması