Üstesinden Gelirim

Kendimi senin yerine koydum, kendimden tiksindim rüyalarımı birer birer gördüm, hepsi bendim istemedim ben böyle , alışılmadık alışıklığı sen bilemedin ben haricindekilerin yılışıklığını Bilemezler her gece, kendimi yargılayışımı Aklımdan çıkanların aklıma gelip selamlaşması ne garip bir duygudur ki ben o an ferahlaşma çabalarındaydım ve bu yolda son noktaydım Unutmuşsun kendini, hergün başka bedende kendini aşık sanarsın ancak ruhun kefende istemediğin her kişilik düzey olarak üstünde gidemezsin sözde annen yanında yokken biryere Kapanan her kapının anahtarı bende peşimden gelin Üstesinden gelinemeyenin hakkından ben gelirim kokuların sinmesi gerekmezdi bütün bedenlerin korkuların seni yanlış yönlendirir, ben bilirim Kendini düşünmüyosun bari karşındakini düşün girecekleri o kadar günaha, bir ben üzülürüm ruhun kahpelikten yanar, dökülür heryere közün sen karşıdan bakarsın ben yüksekte görünürüm Beni bırakın kendi kendime Ben tek başıma da gidebilirim sonunu bildiğim tüm savaşların her daim üstesinden gelirim (Nakarat) Her gün bi hal oldun ,benliğini unuttun Konuşmak istediklerim var gibiydi ama sustum Sen istesende artık değişmez ki huyun Bak bu sözlerde para eder hadi artık soyun ! Kafayı yastığa koyduğunda o da pişman aslında Mutluluğu arayıp durdun yatak-yorgan altında Durmadan isyan ettin adaleti sorgularcasına Geceleri mutlu uyudun sabah tanımadığın adamla En çok yanıldığın şeydir, kendin hakkındaki fikrin Derdin nedir ki bu kadar hep tek kalmak istedin Kendini ne sandın ki , dumanla tıkanmış genzin Durmak nedir bilmeden, hep inatla ben dedin. Kötüyle kötü olup iyiyi boş yere ittin Bilmezdi aslında içine gizlediğin o kahpeliği. Bilinen tek şey yüzündeki sinsilikti Baban sanardı toz pembe hayallerin var senin (İki kalbin var olan tek dilidir Lemha, Durmadan isyan ettin adaleti sorgularcasına)