Ayaz Ve Çöl (Ft. Necip Mahfuz)

henüz olmadım ben henüz doğmadım ben henüz gitmek için fazla erken (fazla erken!) çocukluğumu başka bedene gömdüm hepten başka birine döndüm işte kendim olayım derken tüm hızımla kaçtım elden Lider verse: senin kazancın zaman dilinde zulüm kadar mecburiyet dahilinde yarın için bugün kara bakınca sebepsizdir dünya denen bütün yara vazgeçtiğimiz hergün için ciğerlerde tütün yanar! hangi mutluluktu bi sevgiyle filizlenen ve hangi umutsuzluk benim kadar yazar gönülden hep! zehri zerkedenle belki yaşatan aynı şeydir belirsiz hikayenin bitişi belki şans demektir zaman doldu taştı dilimden hiç dökülmeyen dökülse bile ne var ne yok yani görünmeyen kinim boğazımda düğümlendi, tatlı dille çözülmeyen bir yaşamda yolcuyuz biz ayazda sen çölümde ben! x4 ayazda sen çölümde ben! (çölümde ben!) Necip Mahfuz verse: ben ümidimi yollara döktüm kaybedip aldım hepsini geri çok sola saptım çok sağa çarptım dur dedi devir yokladı beni boşa çıkar ömrün sokakları yüzümle sevdim tokatları ayağımda isyan var ben napıyım mayısta gördüm bu aptalı bi kez yalanlanırsan aynılaşmak ağır gelir tüm bedenlere içimle sövdüm yüzümle güldüm elimle vurdum küfredenlere! susup kalırdım durdukça yüzümle güldüm vurdukça içimle sövdüm güldükçe elimle vurdum sövdükçe bana uzak mesafeler mi san lan kalbe ulaşmak çok daha zor eğer ki erkek gibi olacaksan ayakta dur ve korkmadan ol! zor kere zordan çok daha zor içi kanar insanın ayakta pek çok bi liman bul git ona sığın ama en sonunda yine ölmekten emin ol kerim olan hikayelerden bıktım ver bana gerçekleri hiç korkmam bana düşman der hayır hiç görmedim hayatıma girmiş bin dosttan kirlenmiş kotlar eskimiş gömlekler en dikinden yokuşlar hepsi benle bir olmuşlar eskişehirden kopmuşlar! eskişehirden kopmuşlar! x10