Linskografi 4

doğruluğu yoksa hiçbişeyin inanmazdım olduguna lakin göz önünde ne yaptıgın umrumda değil hiçbirisi ben inatla sakin olamam cıldırmak üzereyim be kötüyüm anla bugün ve yasin dedi cıkmak için çabala kendine gel artık bitti unut be kanki bi noktada haklı tabi – ne oldugunu bilemez oda bin oktava çıktı sesim bağarmaktayım bu odada kara bağlanan gecenin ışığını yakıp aydınlığa cıkamam ama güneşe adını yazarım belki yardımcı olur oda sevdiğimi anlamana neyse dedim önüne bak unuturum elbet gün geçer askerlik çıktı önüme dedim alahım ölüme dert keder beni terkeden bu kulunu gör aciz bi lütfu düşünmekteyim kan ve ter içinde geleceği düşünen bi garibim artık umrumda değil senin çok gördüğün sevgin len al buda gerçekler -ne kadar yazık ettiğini anla beni dert babası yapan bi kız değil yapılan haksızlıklar ortak gün olur dönersen ki sakın düşünme bunu hatta sana- kapattığım kapılarda artık sürüsüne kepenk var aptal Nakarat: yağmuru seversin ki ıslak olsaydık hepimiz mağrur olup karanlıktan korksaydık elimi bırakmasan ayrılmazdık varsaydım bugünde yalnız olup hayalinle konuşsaydım kim olduguna dair bişey hatırlamam esas olan şeyse yok oldugunun resmi duvarda asılı duran geleceğin yakıldığı her anımda zorla seni hatırlatan o anılar kafamda boşladığım şeyleri önemsesem belki kazanırdım anlatırdım en doğru şekilde yalanla tır dolusu haksızlık ve bak nasılsın diyen en hakiki dostlarım var artık onlara sırt ceviremem sırf beni seven onca kişi için vazgeçtim tabi çok şeyden ama boş şeyler hepsi gelip geçici nefsini köreltir edebi yanlış olanın esiri bu kültürün en dibinden sesleri duyulmasada ses verirler 5 kalmış tezkereninde amına koyim bitmeyen her şeyinde ben aklına gelirim nefes alışında konusmanda her şeyinde ben vazgeçilmiş onca hayalden geriye kalan sadece bu müzik olsun gerisi fluu beni bul beni bu azabtan dur diyerek kurtaracak bi kişi bulup düzene sokacak aklımı kaybediyorum aslına bakarak kopya düzeni buu yaşamak için başkasının yaşamını emiyomuyuz geriyomuyum seni tatlım daha sert mektup yazacaktım ama baktım olucak gibi değil artık rahat artık kafamın içi kustum kinimi linsen iyi biri bu yüzden deli gibi boşa çaba sarf edemem ben ne bilim seni sevmiyorum mesela hayatını sikeyim en basitinden Nakarat: yağmuru seversin ki ıslak olsaydık hepimiz mağrur olup karanlıktan korksaydık elimi bırakmasan ayrılmazdık varsaydım bugünde yalnız olup hayalinle konuşsaydım kim olduguna dair bişey hatırlamam esas olan şeyse yok oldugunun resmi duvarda asılı duran geleceğin yakıldığı her anımda zorla seni hatırlatan o anılar kafamda