Azrail Tetiği

(Verse 1) Duygularım aklımla savaştı, savaşçı bedenim buna alıştı Araya sıvıştı birileri, son bilet elime sıkıştırıldı Herşeyden habersiz etrafa attığım son bakıştı Bu anlamsız telaş hayattan son kaçış olmalıydı Ufukta var bir kara içinde bulunduğum bir tayfa İçlerinde var mutlu ve mutsuz olanlarda Azrail gereksizleri tek tek temizliyor ya Bizde ona yardım ediyoruz zaten orada Sahte bakışlar, kahpe satışlar var ruhunda Zaman akıp giderken ancak el sallarsın ardımda Dost bildiklerimizin izleri duruyor hala sırtımızda Üç kuruşa adam satan kaç kuruşluk insandır, neyse salla (Verse 2) Fırtınalar kopar içimde, yalnız kaldığım her gece Attıkça atarım içime, söyleyemem kimselere Evvel zaman içinde ve kalbur saman içinde Binbir gece masalımda her gecem bedeldir bin geceye Nefesin kesilir bazen, soğuk duş etkisi yaratır Hayatta attığın ters adımlar birgün kapına dayanır Kaybedilenleri geri kazanmak her zaman kolay sanılır Kimse bilmez ancak şeytan aramızda dolaşır Bağlı olduğun iplerden kurtul, ayaklarının üzerinde dur Vurdurma kendine oyuncak kukla misali Hedeflerine varamıyorsan bitmiştir umudunun pili Zaten özgür olamayacaksan bas tetiğe bitir işi