Mezarımdaki Ruhları Yak

Her tarafta savaş var, günlerim oldu bana dar Her zaman döner bakar, bu kalpte yaşlı bir çocuk yaşar Söner mumlar, etraf karanlık yaklaşır tüm ruhlar İçime esen bir rüzgar gibi kaderin ağır sillesi kâr Göz bebeklerim, göz göletlerim canlı birer bomba Patlar elimde, hüzün kokuyor kirpiklerimdeki bu kir İçime sindi, ölüm yalnızlık kokar Yağmur damlaları kalbimin derinlerinde savaş açar Gökyüzünü göremiyorum, koyu bir karanlık İçimdeki çocuktan kopar sessiz bir çığlık Zaman dediğin boş beleş geçen kuru bir kalabalık Benim bahtım yok ki olmaz bende kolpalık Zaman ilaç dediler yuttum bir baktım etrafa Sağda solda caka atıyor ikizlerim bak hele hala Yaşamamak başkadır, ölmek ise bambaşka Solar yüzümdeki gamzelerim eskide kaldı mutluluğum ya Giden ben, gelen sen, ölen ben, doğan sen Gidicem geriden, hep öpen yine sen Mezarımdaki ruhları yakan sen Lost kayboldu, hadi bul beni yen Düşün, kollarımdaki derin kesiklerimin sebebi bir hiç Yeni bedenime beni içime çekecek tenekeden adamların hepsi piç Yarama takana bakana yanana aparkata kafana yakana kick Kack ko, sustu bak, kafana çak, beklerim gözlerim renkli bak Herkesin derdi aşk, ben başka coğrafyada ölen çocuk Baba paraları şişirmiş karınlarını ve beyinleri yozlaşmış Adressiz bir kurşuna denk gelmiş velet, gözleri boncuk Yabani bir amaç uğruna, bilinçsiz öldürmeye zorlanmış kopuk Yolcusu ruh olan geminin rotasında kendimi buluverdim Kendimi ararken dalgalar arasında kaldım çaresiz amansız Sol yanımda hasret akar ayrılığa çıkan bir yoldum Bir küfür savurup ta sustum baktım ölüyordum zamansız Ağlamalarım, karanlıklarda parlayan yıldızların ölüsüydü Sevmelerim, derbeder eden yüreğimdeki hayatın büyüsüydü Küsmüştü, ellerimde büzülmüştü küçücüktü gözlerim gibi Ve omuzlarımda katip yazar dururdu ürpertirdi bizi Giden ben, gelen sen, ölen ben, doğan sen Gidicem geriden, hep öpen yine sen Mezarımdaki ruhları yakan sen Lost kayboldu, hadi bul beni yen Lost kayboldu, hadi bul beni yen