Usulca

Dünya bitti benim için, sen gittin ya ben öldüm Sevmek yok artık benim için Tek aşkımdın sen öldün içimdeki çocuk çıktı bak gözleri dolu Ne yapsanda dindiremessin kalbi acıyla doldu Yasamaktan bıkmış bi halde öylece duruyordu Seviyordu sadece, kahbelik çok seviyordu Acıyorum haline bakıyorum uzaktan Gidiyorum ölüme yol aldım ben ufaktan Yeni bir gün Yeni bir ben Yeni yepyeni bi sayfa Demek isterdim kulağına usulca Gözler konuştu şahidim diller susunca Kırık bi kalem sayfa yırtık ellerim paramparça İnan bana yazamam tek bir kelime yaşanmışlık adına Adım tebessüm olsun kulaklarda Ben kazırım ismini taş duvarlara Boş bi sinemada makinist oynatsın hayatımdan bir parça Kancada çırpınan balıklar gibiyiz Umut buğulu camdaki o iz Çehresiz düşmana karşı hamleler ne kadar da etkisiz Her köşe başında bi cinnet hikayesine misafir olur kulak Yazmak bazen geçmişle geleceği harmanlayan girdap Beni bırak gözlerimin içine bak Görebileceğin senli serap Damarlarımda yolculuk eder her daim şarap Yalnızlık çöktü karşıma yine beş karış surat Kapılar çalındı karşıda beklenmedik yolcu Hayata hakim dörtde üçü tahminimden yorucu Senden daha az meraktayım kendimle ilgili sonucu Bozdum iyilik adına kursağımdaki son orucu