Miłość (Ogód Afrodyty)

Na imię miała Wodajego zwano OgniemWciąż świeże są ich śladyw Lesie RozkoszyTo pierwsi kochankowieNiebo-Ona i On-Piekłodwa tak różne żywiołyprzyłapane w równowadzeTak, tak, dotknij lekko mojej skóryniech krew zawrze w twym sercu, w żyłachzatańcz ze mną, zatańcz na mnietak, spojrzyj jak wyglądam od wewnątrzNajpotężniejsza Królowo w koronie plecionej z różnaznacz mnie błogosławieństwem świętego owocu miłościNajpotężniejsza Królowo, składa ci niski pokłonniewolnik twojej nagościmiłość jest prawem silnychMiędzy Rozkoszą i Bólem istnieje cienka granicajedno karmi twe ciało, drugie wypala duszęMiłość nie jest zabawką, miłość jest dla silnych...Wojowników - jeśli dostrzegasz mój Nagi MieczKrólów - czyż wszyscy nie mamy Tronu ze Snów?Aniołów - czy nie widzisz cienia moich rozpostartych skrzydeł?