Datasteen

[Intro] Pixels vreten aan mijn ziel In dit koude datarijk Waar herinneringen sterven In een cloud die nooit bezwijkt [Verse 1] Mama's dagboek, gedigitaliseerd Fragment voor fragment verscheurd Nullen en enen, koud als steen Mijn jeugd wordt nu geëxporteerd Door algoritmes die niet weten Wat het is om echt te leven In deze fucking matrix gevangen Waar elke traan wordt opgemeten [Chorus] Datasteen, datasteen Vermaal mijn hart tot bits alleen Datasteen, datasteen Maak van mijn pijn een code-fenomeen [Verse 2] Oma's radio kraakt nog steeds In mijn gedachten, analoog en puur Maar nu zit ik hier vast te staren Naar een scherm in het middernachtelijk uur Scroll door foto's zonder context Gezichten, momenten, allemaal koud Die fucking filter over alles heen Maakt zelfs mijn tranen digitaal oud [Bridge] In mijn keta-waas zie ik de waarheid Deze privilege-bubble barst uiteen Therapeutische sessies in de cloud Maar wie luistert er nog? Niemand, geen een [Chorus] Datasteen, datasteen Vermaal mijn hart tot bits alleen Datasteen, datasteen Maak van mijn pijn een code-fenomeen [Verse 3] Upload je ziel, download je geest Maar wat blijft er over van wie ik ben? Deze alternatieve realiteit Is een gevangenis die ik nu ken F*ck je databanken vol met leugens F*ck je algoritmes zonder gevoel In deze digitale doodsangst Verlies ik elk menselijk doel [Outro] Laat me los, laat me vrij Van deze binaire tirannie In de ruis van oma's radio Vind ik eindelijk harmonie Datasteen... verbrokkel... verdwijn...