Ondergrondse Snelweg

[Intro] In de kelder van m'n oma, tussen stof en oude platen Waar de wereld boven mij langzaam vervaagt Tussen vinyl en verhalen die ze liever niet vertellen Vind ik wegen die geen mens ooit heeft gewaagd [Verse 1] Familie boven schreeuwt weer over nutteloze dingen Terwijl ik hier beneden in m'n cocon zit te dwalen Joy Division op de draaitafel, volume zachtjes F*ck die bullshit boven, dit is mijn verhaal [Chorus] Ondergrondse snelweg, neem me mee Weg van alle stemmen die ik niet wil horen Door de tunnels van m'n eigen fantasie Ben ik eindelijk vrij, eindelijk verloren [Verse 2] Stoffige dozen vol met schatten uit het verleden Elke plaat een vluchtroute naar een andere tijd Terwijl ze boven ruziën over wie wat heeft gezegd Draai ik harder, harder, tot ik mezelf bevrijd [Bridge] De bas dreunt door m'n aderen Als een hartslag in beton In deze bunker van geluid Ver weg van waar ik woon Godverdomme, laat me hier Tussen echo's en feedback Dit is mijn ondergrondse rijk Mijn psychedelische trek [Chorus] Ondergrondse snelweg, neem me mee Weg van alle stemmen die ik niet wil horen Door de tunnels van m'n eigen fantasie Ben ik eindelijk vrij, eindelijk verloren [Verse 3] Boven klinken voetstappen, ze zoeken waar ik blijf Maar in deze catacomben ben ik onvindbaar Met elke plaat die draait word ik meer mezelf In dit labyrint van ruis word ik onzichtbaar [Outro] En als ze vragen waar ik was Zeg ik "Nergens, gewoon hier" Maar m'n hoofd zit vol met routes Door een ondergronds getijde Waar de naalden krassen maken In het vinyl van m'n ziel En de echo's blijven hangen Van een reis die nooit verviel