Schermschaduw

[Intro] Pixels vreten aan m'n geest In het blauwe schijnsel, ben ik nog wie ik ben geweest? Scrollend door de leegte heen Duizend maskers, geen gezicht te zien [Verse 1] Ma's dagboeken onder m'n bed Inkt vervaagt zoals m'n silhouet Ketamine en koffie, vier uur 's nachts Terwijl m'n timeline door m'n ooghoeken lacht F*ck dit systeem dat me verslindt Als nullen en enen in een doolhof zo blind [Chorus] Schermschaduw vreet me op Tot er niets meer overblijft In dit digitale shot Verdwijn ik, pixel voor pixel Waar ben ik? Wie ben ik? In deze virtuele psychiatrie [Verse 2] Oma's radio kraakt nog steeds Door de ruis hoor ik haar stem, zo breekbaar, zo echt Therapeut zegt "voel je emotions" Maar likes zijn makkelijker dan confrontations Privilegie in m'n bloed Maar 'k zoek naar iets dat echt zeer doet [Bridge] Scroll, scroll, noch een shot Van andermans perfecte rot Filters maken alles mooi Maar m'n ziel voelt fucking dooi God, ik ben zo moe Van dit digitale gedoe [Chorus] Schermschaduw vreet me op Tot er niets meer overblijft In dit digitale shot Verdwijn ik, pixel voor pixel Waar ben ik? Wie ben ik? In deze virtuele psychiatrie [Outro] Disconnect me, laat me los Van deze matrix, van deze kost Maar m'n vingers blijven swipen Door een zee van lege gripen Tot het scherm wordt zwart En ik eindelijk weer start