Verstopt Protocol

[Intro] In de studeerkamer, tussen stof en vinyl Waar niemand mij kan vinden, waar ik mezelf kan zijn Echo's van beneden, geschreeuw door dunne muren Maar hier ben ik veilig, hier kan ik blijven duren [Verse 1] Oma's oude platenspeler kraakt en kreunt Terwijl beneden iedereen weer tegen elkaar leunt F*ck die zondagmiddagen vol opgekropte shit Hier in mijn cocon waar niemand anders zit [Chorus] Verstopt protocol, mijn eigen regels Verstopt protocol, f*ck hun zegels Niemand die me ziet, niemand die me hoort Draai de volume hoger, duw die stemmen voort [Verse 2] Analoge ruis verdooft de werkelijkheid Die platen zijn mijn schild, mijn eigen veiligheid In deze kamer vol met stoffig sentiment Ben ik eindelijk vrij, waar niemand mij herkent Gedempte woorden sijpelen door de vloer Maar ik blijf hier boven, in mijn eigen stoere toer [Bridge] Laat ze maar praten Laat ze maar schreeuwen In mijn eigen wereld Kan ik eeuwig schuilen [Verse 3] Die gitaren snijden door mijn hoofd Een dissonante symfonie die alles dooft Tussen de boeken en vergeelde papieren Leer ik mezelf steeds beter te bestieren [Chorus] Verstopt protocol, mijn eigen regels Verstopt protocol, f*ck hun zegels Niemand die me ziet, niemand die me hoort Draai de volume hoger, duw die stemmen voort [Outro] In de studeerkamer, mijn fort van solitude Ver weg van hun bullshit en valse attitude Dit is mijn redding, mijn eigen medicijn Hier hoef ik eindelijk niemand anders te zijn