Virtuele Stilte

[Intro] In de ruis van mijn scherm verdwijn ik weer Pixels vreten aan m'n ziel, keer op keer [Verse 1] Ma's dagboeken onder het stof Ketamine-spoken in mijn kop F*ck die façade, f*ck die show Instagram-filters maken me zo moe Tussen nullen en enen gevangen In een matrix van sociale belangen [Chorus] Virtuele stilte schreeuwt zo hard Digitale maskers, verscheurd apart Wie ben ik als niemand kijkt? Als m'n profiel niet meer op anderen lijkt Godverdomme, laat me los Van dit algoritmische bos [Verse 2] Oma's radio kraakt nog steeds Door therapeutische gesprekken heen Designer drugs en dure jeugd Maar m'n hoofd zit vol met ongeneugte Like me, share me, maak me heel In dit fucking neptoneel [Bridge] Upload je ziel, download je pijn Maar échte connecties blijven schijn In deze glazen kooi van bits Verdwijnt m'n ego in de glitch [Chorus] Virtuele stilte schreeuwt zo hard Digitale maskers, verscheurd apart Wie ben ik als niemand kijkt? Als m'n profiel niet meer op anderen lijkt Godverdomme, laat me los Van dit algoritmische bos [Outro] De ruis wordt luider, ik word stil Verdwijn in data tegen m'n wil Maar ergens in die digitale mist Ben ik mezelf weer, wie had dat gegist?