Gelukkig zijn

Wij allemaal Niet te lang voor de kist En zonder meer geloven Dat we ooit wel eens te boven komen Zonder verdere doden en de straatlantaarngoden kleven aan Aan de trein die verdwijnt In de nacht Antwerpen stad En vandaag is het weer te laat Om alsnog samen te zijn En vandaag is het weer te laat Desondanks wil ik jou in mij Bloed op de sporen Je lijf is vernield Je hoofd nog in je helm Het beeld verstild De eerste zon de harde feiten Een machinistenmaag keert om De gore details die horen we later In het nieuws