Carmina Catullus 8

Miser Catulle, desinas ineptire Et quod uides perisse perditum ducas Fulsere quondam candidi tibi soles Cum uentitabas quo puella ducebat Amata nobis quantum amabitur nulla Vale, puella! iam Catullus obdurat Nec te requiret nec rogabit inuitam At tu dolebis, cum rogaberis nulla Ibi illa multa cum iocosa fiebant Quae tu uolebas nec puella nolebat Fulsere uere candidi tibi soles Nunc iam illa non uult: tu quoque inpotens, noli Nec quae fugit sectare, nec miser uiue Sed obstinata mente perfer, obdura Vale, puella! iam Catullus obdurat Nec te requiret nec rogabit inuitam At tu dolebis, cum rogaberis nulla Scelesta, uae te! quae tibi manet vita! Quis nunc te adibit? cui uideberis bella? Quem nunc amabis? cuius esse diceris? Quem basiabis? cui labella mordebis? At tu, Catulle, destinatus obdura Vale, puella! iam Catullus obdurat Nec te requiret nec rogabit inuitam At tu dolebis, cum rogaberis nulla Vale, puella! iam Catullus obdurat Nec te requiret nec rogabit inuitam At tu dolebis, cum rogaberis nulla Vale, puella! iam Catullus obdurat