W wirtualnej przestrzeni

Dzielą nas dni i lata Ocean i pół świata Łączy poezja i muzyka Ta która serce przenika To rzecz jest oczywista Że w rytmie jazzu i twista Gubią się daty wszelkie A łączą uczucia wielkie Ja lubię śpiewać i grać A ty poezję pisać W świecie zagubieni Na wieki połączeni W wirtualnej przestrzeni W siebie zapatrzeni W świecie zagubieni Na wieki połączeni W wirtualnej przestrzeni W siebie zapatrzeni Mijamy się w bytności Tonąc w codzienności Zawsze kogoś kochamy Mimo że się nie znamy Na skraju skrzyżowania Muzyki pisania Choć żadne o tym nie wie My pasujemy do siebie Ja lubię śpiewać i grać A ty poezję pisać W świecie zagubieni Na wieki połączeni W wirtualnej przestrzeni W siebie zapatrzeni W świecie zagubieni Na wieki połączeni W wirtualnej przestrzeni W siebie zapatrzeni Ja lubię śpiewać i grać A ty poezję pisać W świecie zagubieni Na wieki połączeni W wirtualnej przestrzeni W siebie zapatrzeni W świecie zagubieni Na wieki połączeni W wirtualnej przestrzeni W siebie zapatrzeni