Maraton Sopot - Puck [Album]

Spienione fale rozgarniały nasze dłonie Sól się wdzierała do gardzieli i do płuc I ostra walka szła w pływackim maratonie Na słynnej mokrej męskiej trasie Sopot-Puck Wiał lekki wiatr, przeciwny wiatr i deszczyk kropił I hen w oddali gdzieś majaczył brzeg i wtem Rozległ się okrzyk - Kierownictwo nam się topi A jego łajba pływa już do góry dnem Kierownik biegu, który stał na dziobie z tubą I tradycyjnie na nas darł przez tubę dziób Płynąć świadomiej, pewniej, szybciej - krzyczał grubo Aż machnął orła i do wody zrobił chlup Zastępca kierownika, słynny teoretyk I autor o pływaniu podręczników trzech Nie umiem pływać, wyciągnijta mnie, o rety Krzyczał i bańki nosem puszczał, aż brał śmiech Kapoki z korka, antyimportowy produkt Ostatni sukces wysławiany, że ho ho Najpierw jak gąbka nasiąknęły pięknie wodą Potem jak kamień z kierownictwem szły na dno A przy okazji wyjarzyło się niechcący Że ratownicy trzej pijani byli w bryzg I mieli na państwowej łajbie pływający Warzywny ogród, co prywatny dawał zysk Aż sytuacja awaryjna i ponura Kazała w diabły cisnąć ten pływacki bieg Ku kierownictwu każdy dał tęgiego nura I za ramiona zaczął targać je na brzeg Kierownik spity słoną wodą zbladł jak chusta I mimo sporej warstwy tłuszczu zmarzł na kość Odratowali go metodą usta - usta Lecz kierowania to on raczej miał już dość A potem każdy poczuł w sobie dziwną szajbę I zamiast zająć się ponownie biegiem swym Wszyscy rzucili się jak w dym ratować łajbę By nowe kierownictwo pływać miało w czym Ślizgała się po fali, pusta i samotna Pokryte polipami, pokazując dno Trzeba jej przyznać, że cholera jest wywrotna Lecz jeszcze raz udało się obrócić ją A nowe kierownictwo cieszy się bezbrzeżnie Że się tę łajbę obróciło jeszcze raz Płyńta - powiada - samorządnie, niezależnie A w razie czego wyciągnijcie znowu nas Bądźcie spokojni, my z was nie spuszczamy oka Choć sól się wżera i do oka, i do płuc Fala jest zawsze porywista i wysoka Na słynnej mokrej męskiej trasie Sopot-Puck