Udûl

Zanâtım rap sikeyim hayatını Paramın yettiği kadar yaşıyorum hayatı Kaderin cilvesi değil sillesi suratım Ki bu yüzdendir suratımda ki şey Geçen akşam tövbe ettim aşka 4 şişe şarapla Bırak lan! Bi dakka! Gelmez aklım başıma Yaşamak öyle durma, hayatla hala kavga ederim Lakin kaderim ayağıma pranga Ölümü bekliyoruz hayat denen toz bulutta Dostuna da çok güvenme birgün yıkmak için koz bulurlar Hayattan pençelere maruz kaldım her gecede Hayatımı siktin diyip kurşun atcam pencerene Karanlığı gösteriyor her seçenek her yanımı arıyo Siktir git başımdan sol yanım dert yeri Hoş tavırlara takılıyosa sert tavır Bu sokağın başında polis varsa çocuk; köşesinde ben varım Gözüm döndü gözümden düşenleri göz çukurlarıma gömdüm Ayaklarımı siktir et yürü gönlüm Gururumu toplayın yerden sonra kalbimi Bi kuytuda geçmişim kendimden sorma halimi Gündüz olsun deyip hiçbir zaman geceyi yakmadım Çünkü bütün göz yaşımı geceye sakladım Kollarımda izler artmaya başladığında Jiletin sadece sakal kesmediğini anladım!