Hokomat Nezami

پای چوبه های دار دسته دسته جوونه با گوشت کشته های آبان نذری پزونه وقت اذونه جون مردم فقط عدده می کشن زیر چهارپایه ات بخون اشهد ات حکومت نظامیه ریشه از خاک فراریه این بیمارستان رئیسش یه بیمار روانیه حکومت نظامیه ریشه از خاک فراریه این بیمارستان رئیسش یه بیمار روانیه وضو میگیره رئیس با خون جوون ها هر روز نون شون و می دزده گوشت شون رو می خوره یه لیوان آبم روش من یه فراری ام از اون جهنم بی در فقط بازگو کردم تموم چیزایی که دیدم حکومت نظامیه ریشه از خاک فراریه این بیمارستان رئیسش یه بیمار روانیه حکومت نظامیه ریشه از خاک فراریه این بیمارستان رئیسش یه بیمار روانیه هر وقت که میره من دستم به قلم می چرخه کلمات سمت وطنم می خوام که بنویسم روشن و مثبت وجدانم می گیره مچم رو محکم چطور یادت رفت تو آبان خونین رو؟ روزای سختی که آواره بودی رو؟ ها؟ حکومت نظامیه ریشه از خاک فراریه این بیمارستان رئیسش یه بیمار روانیه حکومت نظامیه ریشه از خاک فراریه این بیمارستان رئیسش یه بیمار روانیه